BİLDİRME EKLERİ
FIRAT GÖK*
ERTAÇ ERİŞMİŞ**
ÖZET
Türkçe, dil sınıflandırmaları içerisinde bilindiği
üzere sondan eklemeli bir dil yapısına sahip olarak diğer dillerden
ayrılmaktadır. Bu eklenme sistemi sayesinde oldukça geniş bir yelpazede ek kategorisi
mevcuttur. Türkçe, yapım ekleri ve işletim-çekim- ekleri olarak iki türe büyük
çerçevede ayrılmaktadır. Yapım ekleri, kendi içerisinde dört ayrı kategoriye,
işletim ekleri ise tekrardan iki kategoriye ayrılarak dilin ekletim sisteminde
görev alırlar. Çalışmamızın amacı, Türkçede isim çekim ekleri içerisinde
bulunan, dil sistemi içerisinde oldukça işlek bir düzene sahip olan, Türkçenin
ilk devirlerinden beri takip edilebilen “Bildirme Ekleri” üzerine olacaktır.
Anahtar Kelimeler: bildirme eki, çekim eki, morfoloji, cevher fiili,
isim çekimi.
1. BİLDİRME EKİNİN TARİHSEL SÜRECİ
Bildirme eklerinin tarihsel süreci ile
ilgili Zeynep Korkmaz şöyle açıklamaktadır; Bu kip, Eski Türkçedeki er-ür-men,
er-ür-sen vb. geniş zaman çekimindeki er- yardımcı fiili ile geniş zaman
gösteren –ür ekinin birbiriyle kaynaşarak eriyip kaybolması ve çekiminde şahıs
gösteren –men, -sen zamirlerinin de birer ek kalıntısı halinde devamı ile
oluşmuştur(KORKMAZ, 2017, s.620). Bu durumda bildirme eklerinin aslında bir
kaynaşma sonucunda oluştuğunu ve aynı zamanda tarihi dönemindeki geniş zaman
ekinin bir kalıntısı halinde kalması, bu ekin bildirme eki isminin yanı sıra
ek-fiilin şimdiki/geniş zamanı olarak adlandırılmasına da yol açtığını
söyleyebiliriz.
Tahsin Banguoğlu, ekin tarihsel
gelişimini, “er-“ fiilinin geniş zaman kipinde karma bir çekim örneği olarak
oluştuğunu ve bu kaynaşmanın sadece “er-“ fiil kökü değil zaman eki ve kişi
zamirlerinin de kaynaşıp erimesi sonucu oluştuğundan bahsetmektedir. Aynı
zamanda bu ek erimesinin 1. ve 2. kişide er- fiil kökünden, 3. kişide ise tur-
fiilinden çıktığından bahsetmektedir.(BANGUOĞLU, 2019:474).
Er-ür ben > im er-ür sen > sin tur-ur> dir
Muharrem Ergin, bildirme eklerinin doğuşu
er- fiilinin son ses “r”sinin düşmesinden ve e>i değişimi sonucunda “i-“
fiilinin Batı Türkçesinden kullanıldığından bahsetmektedir. Bu fiilin bir
yardımcı fiil olarak 4 çekime tabii tutulduğundan bahsetmekte ve bildirme
ekleri, asıl olarak birinci ve ikinci kişilerde “er-“ fiilinin geniş zamanının
ekleşmesi sonucunda doğduğundan bahsetmektedir. Aynı zamanda “tur-“ fiilinin 3.
kişilerde sonradan eklendiğini söylemekte ve Türkiye Türkçesinin 3. teklik ve
çokluk kişi bildirme ekinde tur- fiilinin ekleşmiş versiyonu DXr ekinin kullanıldığından
bahsetmektedir(ERGİN, 2008:316).
Bildirme eklerinin tarihsel sürecine
bakacak olursak, yapılan araştırmalarda ve tanımlarda genel olarak aynı
süreçten bahsedilmektedir. Bildirme eki, Eski Türkçede kullanılan iki tane
bildirici fiil veyahut yardımcı fiilin dönüşümünden ortaya çıkan bir ektir. Bu
fiillerden birincisi; er- fiili, diğeri ise tur- fiilidir. Er- fiili, üzerine
gelen “Xr” geniş zaman ve kişi zamirinin ekleşmesi sonucu ortaya çıkan bir
ektir.
Men kişi erür men > Ben
insan+ım.
Tur- fiili için de aynı dönüşümden söz
edebiliriz.
Yunus tur-ur > Yunus durur > Yunus’tur.
2. BİLDİRME EKİNİN
İŞLEVİ
Bildirme
ekleri; Türkiye Türkçesi, Çağdaş Türk Lehçeleri ve Tarihi Türk dilleri
içerisinde oldukça sık kullanılan bir işletim ekidir. Bu ek kategorisinin genel
görev itibarı isim cümleleri oluşturmakta kullanılmasıdır. Bilindiği üzere,
isim unsurları cümle içerisinde bir ek-fiile veyahut ek-fiil içerisinde dört
çekimden birisi olan bildirme ekine ihtiyaç duyarak yüklem olabilirler. Bu
olaya aynı zamanda isim unsurlarına yargı yükleme süreci de denilebilir.
Çalışmamızın kapsamını, bildirme eklerinin işlevini cümle düzeyinde
değerlendirmenin daha etkili olacağı kanısındayız.
Zeynep
Korkmaz, Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü’nde bildirme eklerini şöyle
açıklamaktadır: i- ek-fiilinin şahıslara göre çekiminde kullanılan, ad
cümlelerinde özne ile yüklem arasında yargı bağı kuran ekler. Bu ekler birinci
şahıs teklik ve çokluk çekimleriyle, ikinci şahıs teklik ve çokluk çekimlerinde
zamir kökenli Im/Um, Iz/Uz, sIn/sUn/, sInIz/sUnUz, üçüncü teklik ve çoklukta
DIr/DUr, DIrlAr/DUrlAr’dır(KORKMAZ,2019:92).
Muharrem Ergin, Türk Dil Bilgisi’nde
bildirme eklerini isim fiili başlığı adı altında değerlendirmiştir. Aynı
zamanda bildirme eklerini şöyle açıklamaktadır: Demek ki isim fiilinin geniş
zaman kipi ekleşirken fiil kökü ile şekil ve zaman eki düşmüş, geriye şahıs
ekleri kalmıştır. Aynı zamanda bildirme eklerini yapı bakımından şahıs eklerine
benzetmekte fakat mana ve fonksiyon bakımından farklı bir hüviyet kazandığından
bahsetmektedir(ERGİN, 2008:315).
Ahmet Cevdet Paşa’nın yazmış olduğu
Medhal-i Kava’id adlı eserde bildirme ekinin işlevi için şu değerlendirmeler
yapılmaktadır: Cümle-i ismiyyedir ki müsteda ile haberden terekküp eder.
Nitekim Efendi akildir denildikte
efendi mübteda ve akil haber ve dIr edat-ı haber olup cümlesi cümle-i ismiyye
olur menfilerinde değil kullanılır(ÖZKAN, 2000:60). Burada bahsedilen edat-ı
haber ifadesi, bildirme ekinin 3. teklik kişisinde kullanılan DXr ekidir. Ahmet
Cevdet Paşa, bildirme eklerinin işlevini cümle düzeyinde bahsetmekte ve bir
isim cümlesinin kuruluşunun, isim unsurunun üzerine bildirme ekinin gelerek
oluştuğunu değerlendirmektedir.
Yapılan araştırmalara da bakılıp
değerlendirilecek olunursa bildirme ekleri, genel olarak isim köklerinin
veyahut isim gövdelerinin üzerine gelerek onların yüklem olmasını sağlayan bir
işletim ekidir. Bu duruma bağlı olarak isim unsurlarının yüklem olması, o
cümlenin isim cümlesi olmasını sağlamaktadır. Bildirme ekleri, ek fiilin hikayesi,
rivayeti ve şartından farklı biçimde karşımıza çıkmaktadır. Zira bildirme
ekleri diğer biçimlerden farklı olarak yüklemin hem şimdiki zaman ve geniş
zamanını karşılamakta hem de yüklemin içerisinde mevcut bulunulan bildirmenin
kimin üzerine olduğunu göstermekte kullanılırlar.
3. BİLDİRME EKİNİN
MORFOLOJİSİ
Bildirme
ekleri olarak da adlandırılan ek fiilin şimdiki zaman ve geniş zamanı karşılama
işlevi, çekimlendiği kişilere göre farklı biçim değişkesiyle ifade
edilmektedir:
KİŞİ |
TEKLİK |
ÇOKLUK |
1. Kişi |
+{(y)Xm} |
+{(y)Xz} |
2. Kişi |
+{sXn} |
+{sXnXz} |
3. Kişi |
+{Ø},+{DXr} |
+{DxrlAr}, +{lArdIr} |
Bu eklerin
adları yüklemleştirmesi şu şekilde olmaktadır :
Hasret – im başarılı – y – ım 1. Teklik
Hasret – sin başarılı – sın 2. Teklik
Hasret – dir başarılı - , başarılı – dır 3. Teklik
Hasret
– iz başarılı – y – ız 1. Çokluk
Hasret
– siniz başarılı – sınız 2. Çokluk
Hasret
– lerdir , hasret – dirler başarılı – dırlar 3. Çokluk
4. TÜRK
EDEBİYATINDAN ÖRNEKLERLE BİLDİRME EKİNİN ÇÖZÜMLENMESİ
Aşağıdaki
cümleler bazı Türk edebiyatı yazarlarının eserlerinden seçilmiştir. Bu
cümleler, çalışmamıza konu olan ek fiilin şimdiki zaman ve geniş zamanını
karşılayan yüklemlere sahip cümlelerdir. Bu bölüm içerisinde, cümlelerin
yüklemlerindeki bildirme eklerinin görevlerini inceleyeceğiz.
‘‘Felaketim şu ki zaman zaman kendimi bulan adamım.’’ (Ahmet
Hamdi Tanpınar – Saatleri Ayarlama Enstitüsü)
Yukarıdaki cümlenin
yüklemi ‘kendimi bulan adamım’ tamlamasıdır. Bu tamlamanın yüklem olmasını
sağlayan ek ise +{(y)Xm} bildirme ekidir. Bu ekin bu cümledeki görevi ise şöyle
açıklanabilir ;
Ø İsmin
üzerine gelerek onun yüklem olmasını sağlamak.
Ø İsmin geniş
zamanını veya şimdiki zamanını
karşılamak.
Ø İsmin üzerinde
bulunan bildirmenin kime yapıldığını belirtmek. ( birinci teklik kişi )
‘Yoksa
sonsuz hazın mı peşindesin.’’(
İHSAN OKTAY ANAR - PKA SY 147)
Yukarıdaki cümlenin yüklemi ‘peşindesin’ kelimesidir.
Bu kelimenin yüklem olmasını sağlayan ek ise +{sXn} ekidir. Bu ekin cümledeki
görevi ise şu şekildedir :
Ø İsmin
üzerine gelerek onun yüklem olmasını sağlamak.
Ø İsmin geniş
zamanını veya şimdiki zamanını
karşılamak.
Ø İsmin üzerinde
bulunan bildirmenin kime yapıldığını belirtmek.(ikinci tekil kişi )
‘Atın
üstündeki adam cesursa at da cesurdur’’ (YAŞAR KEMAL – ÜÇ ANADOLU EFSANESİ
SF42 YKY)
Yukarıdaki
cümlenin yüklemi ‘cesurdur’ kelimesidir. Bu kelimenin yüklem olmasını sağlayan
ek ise +{DXr} ekidir.
Cümledeki görevi ise şöyle açıklanır :
Ø İsmin
üzerine gelerek onun yüklem olmasını sağlamak.
Ø İsmin geniş
zamanını veya şimdiki zamanını
karşılamak.
Ø İsmin üzerinde
bulunan bildirmenin kime yapıldığını belirtmek. ( üçüncü tekil kişi )
SONUÇ
Bildirme ekleri, tarihi dönüşüm
içerisinde Eski Türkçede bulunan iki tane yardımcı fiilin kalıplaşma ve üzerine
gelen geniş zaman ekinin, kişi zamirinin erimesi sonucunda ortaya çıkmıştır. Bu
durumun doğal bir sonucu olarak bildirme ekleri, adından da anlaşılacağı üzere
isim unsurunun bildirmesini sağlayan bir isim işletim ekidir. Bu ek, asıl
görevi itibarıyla isim cümleleri oluşturmak ve yüklemin bildirdiği durumu kişi
üzerinden belirtmek amacıyla kullanılmaktadır. Ekin biçimbirim olarak,
özellikle birinci ve ikinci teklik kişi ekiyle, benzerlik gösterdiği
bilinmektedir fakat çözümleme yapılırken bildirme eklerinin birer isim işletim
eki, kişi eklerinin ise fiil işletim eki olduğu unutulmamalıdır.
KAYNAKÇA
AHMET CEVDET PAŞA (2000), Medhal-i
Kava’id, Haz: Nevzat Özkan, Türk Dil Kurumu Yay, ANKARA.
BANGUOĞLU Tahsin (2019), Türkçenin Grameri, Türk Dil
Kurumu Yay, ANKARA.
ERGİN Muharrem (2008), Türk Dil Bilgisi, Bayrak
Yay., İSTANBUL.
KORKMAZ Zeynep (2019), Dil Bilgisi
Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yay, ANKARA.
KORKMAZ Zeynep (2017), Türkiye Türkçesi Grameri
Şekil Bilgisi, Türk Dil Kurumu Yay, ANKARA.
TARANAN METİNLER
AHMET HAMDİ TANPINAR, Saatleri
Ayarlama Enstitüsü, Dergah Yayınları, Kasım-2016,İSTANBUL.
İHSAN OKTAY
ANAR, Puslu Kıtalar Atlası, İletişim Yay., 2019,
İSTANBUL.
YAŞAR KEMAL,
Üç Anadolu Efsanesi, Yapı Kredi Yay., Kasım-2010, İSTANBUL.
Yorumlar
Yorum Gönder